مقایسه استحکام پیوند پروتزهای پارسیل ثابت باندشونده رزینی با اسکلت فلزی و کامپوزیت تقویت شده با فایبر گلاس

سابقه و هدف: اخیراً استفاده از کامپوزیت تقویت شده با فایبرگلاس جهت ساخت بریجهای زیبای باندشونده رزینی توسعه یافته است. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی اندازه گیری و مقایسه استحکام پیوند پروتزهای رزینی قدامی فک بالا ساخته شده با کامپوزیت تقویت شده با فایبرگلاس و فلز بعنوان اسکلت پروتز بود. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی ٢٠ بریج رزینی با کامپوزیت تقویت شده، ١٠ عدد با فایبرگلاس و ١٠ عدد با فلز ساخته شدند. نمونه ها به مدت دو هفته در آب مقطر و در دمای 1 ±37 درجه سانتیگراد نگهداری شدند و در دمای 5-55 درجه سانتی‌گراد و 2500 بار تحت سیکل حرارتی قرار گرفتند. ماشین آزمایش Instron برای اندازه‌گیری استحکام پیوند نمونه ها استفاده شد. یک مخروط فلزی که قطر نوک آن ١میلیمتر بود بصورت عمودی به سطح لبی پونتیک با سرعت ١ میلیمتر در دقیقه وارد شد. نیرو برحسب نیوتن در ٢ گروه به هنگام جدا شدن پروتز از دندان های پایه ثبت گردید. یافته ها با استفاده از تست Anova و Paired t آنالیز شدند.یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد استحکام پیوند بریج ها با اسکلت کامپوزیتی فایبرگلاس 45± 113 و با اسکلت فلزی 32±43 نیوتن بدست آمد. آزمون آماری نشان‌ داد که استحکام پیوند بین دو گروه معنی‌دار است (0.0009>P).نتیجه‌گیری: اگرچه مطالعات کلینیکی بیشتری موردنیاز است ولی مواد کمپوزیتی تقویت شده با فایبرگلاس را می‌توان جهت ساخت پروتزهای بدون اسکلت فلزی همراه با کیفیت زیبائی عالی بکار برد.